جنگل حرا

جنگل دریایی حرا ( مانگرو ) که یکی از ذخیره گاه های جهانی زیست کره به شمار می رود مساحتی در حدود 9 هزار هکتار دارد و بزرگترین مجموعه جنگل دریایی در خلیج فارس به شمار می رود. دریا با بستر گسترده گلی و درختان حرا از گونه ابن سینا، میزبان گونه های پرشماری از ماهی ها، دوزیستان و پرندگان مهاجر یا محلی هستند. از این میان می توان به گونه های در خطر انقراض تحت حمایت iucn اشاره نمود. این منطقه علاوه بر حضور در فهرست ذخیره گاه های زیست کره، در برنامه انسان و سیاره ی مسکون یونسکو و همچنین در فهرست مناطق حفاظت شده کنوانسیون رامسر نیز قرار دارد. بسیاری از ساکنین روستاهای اطراف جنگل حرا به طور مستقیم در فعالیت های مربوط به طبیعت گردی در این منطقه مشارکت دارند. بنابراین ژئوپارک قشم یک برنامه مستمر و دراز مدت آموزشی را برای جامعه محلی پیرامون جنگل حرا با هدف حفاظت و بهره برداری پایدار اجرا می کند. حرا درختی است آب شورزی که به هنگام مد دریا تا گلوگاه در آب فرو می رود و با خاصیت تصفیه ای که در ریشه آن تعبیه شده است، بخش شیرین آب را جذب و نمک آن را دفع می کند. گسترش جنگل های طبیعی حرا در جزیره قشم محدود به تنگ راه دریایی خوران و سواحل شمالی جزیره می باشد. در سواحل شمالی جزیره نسبت به سواحل جنوبی پهنه های گل گسترش بیشتر، شدت جزر و مد، خفیف تر و امواج دریا از تلاطم کمتری برخوردار است. در شکل گیری آبراه خوران عوامل زمین شناسی نقش اصلی داشته اند. بطوری که دماغه لافت که موجب کشیدگی عرضی جزیره گردیده حاصل شکل گیری و بالاآمدگی تاقدیس کورزین می باشد. روند این تاقدیس تقریبا N-S است و این روند درست برخلاف روند عمومی تاقدیس های منطقه می باشد. روند تاقدیس های منطقه swwnee است. با توجه به مطالعات صورت گرفته شکل گیری این تاقدیس متاثر از گنبد نمکی پنهانی است که هنوز فرصت رخنمون نیافته اما برآمدگی و عملکرد آن در لاک های لرزه نگاری مشاهده شده است. در طول 100 هزار سال گذشته خلیج فارس چندین مرتبه از آب خارج گردیده و آخرین پیشروی آب دریا و شکل گیری خلیج فارس به شکل امروزی به 20 هزار سال پیش برمی گردد. به نظر می رسد که پیش از این، تنگه خوران محل تشکیل مخروط اکنه های رودخانه مهران و کل بوده که با پیشروی دریا محیط قاره ای به محیط ساحلی و زیر محیط خود تغییر وضعیت داده است. نهشته های گل جنگل های حرا تنگ خوران بدلیل نزدیکی دلتاهای رودخانه مهران و کل و حجم بار رسوبی که دارند از طریق این دلتاها تامین می شود. مطالعه کانی های سنگین بستر جنگل های حرا و مقایسه آن با رسوبات سواحل قشم و خمیر به دانش ما از فرآیندهای رسوب گذاری این منطقه خواهد افزود. شدت پایین نوسان جزر و مد دریا و غیر مواج بودن آن در ناحیه تنگ خوران به یمن عملکرد گنبد نمکی پنهانی است که موجب بالا آمدگی تاقدیس گورزین و ایجاد دماغه لافت گردیده است. روند این تاقدیس در جهتی است که موجب شکل گیری پناهگاهی دریایی برای در هم شکستن قدرت امواج دریا و راسب شدن ذرات کل که احتیاج به محیطی آرام دارند شده است. در چنین محیط آرامی بوده است که درختان حرا با دیگر شرایط محیطی خود را سازگار کرده و به بقای خود تا به امروز ادامه داده اند.